بسیاری از افراد به دلیل داشتن طعم خوب هسته‌ی زردآلو، تمایل زیادی به خوردن آن دارند. اما باید توجه کنند که اگر هسته‌ی زردآلو خام به مقدار و دفعات زیاد مصرف شود مشکلاتی را به همراه دارد.

هسته زردآلو و یا دانه میوه‌هایی مانند سیب، هلو، شلیل، گلابی، گیلاس و بادام تلخ حاوی ترکیبی شیمیایی و سمی بنام آمیگدالین است.

 

هسته‌ یا دانه این میوه‌ها به طور طبیعی دارای لایه‌ بیرونی مقاوم در برابر آنزیم‌های گوارشی است، اما اگر جویده شوند، در تماس با آنزیم‌های گوارشی منجر به آزاد شدن ماده آمیگدالین در بدن شده و به دنبال آن سم سیانید را تولید کرده و ایجاد مسمومیت می‌کنند.

تولید مقدار زیاد این سم در بدن منجر به ناراحتی‌های متعددی از جمله سردرد و سرگیجه، صرع، حالت تهوع، استفراغ، افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، اختلالات تنفسی، فلجی و در نهایت مرگ می‌شود. البته در صورت نجویدن و باز نشدن هسته مسمومیت اتفاق نمی‌افتد. همچنین حرارت دادن با آب نمک و خیس کردن هسته ها در آب برای مدت طولانی موجب حذف آمیگدالین از آن‌ها می‌شود.

برای کاهش خطر مسمومیت با سیانید ناشی از هسته‌ی زردآلو باید به این نکته توجه کرد که هسته‌ی زردآلو به صورت خام به عنوان آجیل و یا تنقلات آماده مورد مصرف قرار نگیرد و حتما قبل از مصرف، فرآوری (خیساندن و جوشیدن به مدت حداقل 30 دقیقه) شود.

«هاجر ذوالفقاری»، کارشناس ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز

پایان خبر